Maria Curie

Historia życia zawodowego i osobistego, napisana przez młodszą z córek Marii Curie-Skłodowskiej, Ewę. Obraz genialnego naukowca, fizyka i chemika.
Życie osobiste Marii praktycznie podporządkowane badaniom naukowym, zwieńczone odkryciem polonu i radu, docenione przez przyznanie Nobla w dziedzinie fizyki, najpierw w 1903 roku, dla Marii i Piotra oraz Henryka Becquerela, oraz w 1911 roku, za badania poświęcone rozwojowi promieniotwórczości, dla samej Marii Skłodowskiej-Curie.
Zawsze skromna, wycofana, skryta, bardzo pracowita, bezgranicznie oddana nauce, jednocześnie wielka, nieustępliwa, mądra, życie Osoby która rodzi się raz na dekadę.
Jestem pod ogromnym wrażeniem, bardzo polecam, książka przeczytana w ramach czytelniczego wyzwania w 2024 roku.

Historia życia zawodowego i osobistego, napisana przez młodszą z córek Marii Curie-Skłodowskiej, Ewę. Obraz genialnego naukowca, fizyka i chemika.
Życie osobiste Marii praktycznie podporządkowane badaniom naukowym, zwieńczone odkryciem polonu i radu, docenione przez przyznanie Nobla w dziedzinie fizyki, najpierw w 1903 roku, dla Marii i Piotra oraz Henryka Becquerela, oraz...

Bardzo dobrze i lekko napisana biografia. Nie wiem czy córka pisząca o matce nie dodawała jej pozytywnych cech ujmując negatywnych, ale nie było to zbyt widoczne. Polecam

Bardzo dobrze i lekko napisana biografia. Nie wiem czy córka pisząca o matce nie dodawała jej pozytywnych cech ujmując negatywnych, ale nie było to zbyt widoczne. Polecam

Jak dla mnie niesamowita. Biografia, ale czyta jak się powieść, co jest bez wątpienia wielką zaletą. Historia życia niesamowitej kobiety, która w zaskakujący sposób łączyła swoją pracę naukową z życiem rodzinnym. Historia wielkiej miłości, o jakiej nie jeden marzy. Oczywiście miłośnicy ploteczek mogą czuć pewne rozczarowanie, ale ta biografia daje niesamowity wielowymiarowy obraz życia Marii oraz jej rodziny. Cudowny obraz bezinteresownego naukowca, coś, co nie zdarzało wtedy jak i tym bardziej nie zdarza się dzisiaj.

Jak dla mnie niesamowita. Biografia, ale czyta jak się powieść, co jest bez wątpienia wielką zaletą. Historia życia niesamowitej kobiety, która w zaskakujący sposób łączyła swoją pracę naukową z życiem rodzinnym. Historia wielkiej miłości, o jakiej nie jeden marzy. Oczywiście miłośnicy ploteczek mogą czuć pewne rozczarowanie, ale ta biografia daje niesamowity wielowymiarowy...

Biografie zawsze mi się trudno ocenia, ponieważ to jest tak jakby się wystawiało ocenę za całe życie tej konkretnej osobie.

Maria Skłodowska - Curie wybitna Polska uczona, zdobywczyni DWÓCH Nagród Nobla, jej życie nie było usłane różami, ale ona się tym nie przejmowała. Dla niej i jej męża najważniejsza była praca, a blaski fleszy unikali jak ognia.

Odkryła Polon oraz Rad, ten drugi przyczynił się w dużej mierze całemu światu.

Książka wzrusza, ale też wzbudza nas w uśmiech, ponieważ poznanie przez Marię takich niesamowitych osób jak Paderewski czy Einstein robi na takim prostym człowieku jak ja wrażenie.

Polecam Wam z całego serca zapoznać się z biografią Marii naprawdę warto.

Biografie zawsze mi się trudno ocenia, ponieważ to jest tak jakby się wystawiało ocenę za całe życie tej konkretnej osobie.

Maria Skłodowska - Curie wybitna Polska uczona, zdobywczyni DWÓCH Nagród Nobla, jej życie nie było usłane różami, ale ona się tym nie przejmowała. Dla niej i jej męża najważniejsza była praca, a blaski fleszy unikali jak ognia.

Odkryła Polon oraz...

Ciekawa biografia naszej podwójnej noblistki napisana piórem jej córki. Wprawdzie wolę reportaże wojenne Ewy Curie, ale biografia jej matki też jest warta przeczytania.

Ciekawa biografia naszej podwójnej noblistki napisana piórem jej córki. Wprawdzie wolę reportaże wojenne Ewy Curie, ale biografia jej matki też jest warta przeczytania.

Najlepsza biografia jaką do tej pory czytałam! Bardzo przybliża postać Marii, jej życie i myśli. Dużą rolę odgrywa na pewno to, że napisana przez najbliższą osobę, która miała najbardziej bezpośredni kontakt z bohaterką książki. Jedynym "minusikiem" jest dla mnie prawie zupełne pominięcie incydentu z "rzekomym" romansem Marii. Autorka kwituje to jednym lub dwoma zdaniami, a przecież istnieją dowody na to, że coś takiego się zdarzyło... i że nie był to dla Marii łatwy okres.

Najlepsza biografia jaką do tej pory czytałam! Bardzo przybliża postać Marii, jej życie i myśli. Dużą rolę odgrywa na pewno to, że napisana przez najbliższą osobę, która miała najbardziej bezpośredni kontakt z bohaterką książki. Jedynym "minusikiem" jest dla mnie prawie zupełne pominięcie incydentu z "rzekomym" romansem Marii. Autorka kwituje to jednym lub dwoma zdaniami, a...

Niewiarygodne życie naszej Rodaczki.
Nieprawdopodobne poświęcanie siebie, rodziny dla dobra NAUKI.
Wszechświat i ludzki umysł pasjonowały ją bez reszty.
Skromna i pokorna aż do przesady.
Nie przyjmowała nagród i wsparcia - bo nie wypada.
Tylko wymarzona Sorbona i laboratorium, z którego najchętniej by nie wychodziła.
Dopiero długo po śmierci Piotra otworzyła się na świat. Podróżowała, wygłaszała odczyty, nawet osobiście odebrała nagrodę Nobla ( pierwszą z Piotrem nie byli osobiście).
Cały świat nosił ją na rękach za odkrycie radu i jego zastosowanie w medycynie.
Kochała Polskę i rodzinę w Polsce. Zebrała w Ameryce fundusze na rozwój nauki i laboratorium w Warszawie.
Byłaby świetnym ministrem oświaty. Jej umysł ogarniał wszystko, może nawet wszechświat.
Po prostu GENIALNA

Niewiarygodne życie naszej Rodaczki.
Nieprawdopodobne poświęcanie siebie, rodziny dla dobra NAUKI.
Wszechświat i ludzki umysł pasjonowały ją bez reszty.
Skromna i pokorna aż do przesady.
Nie przyjmowała nagród i wsparcia - bo nie wypada.
Tylko wymarzona Sorbona i laboratorium, z którego najchętniej by nie wychodziła.
Dopiero długo po śmierci Piotra otworzyła się na...

„Czyż może być coś bardziej porywającego niż prawa, które rządzą wszechświatem – i cudowniejszego niż umysł ludzki, co je odkrył.”

To jedna z najlepszych biografii, jakie ostatnio czytałam. Znałam naszą Noblistkę ze szkoły, z encyklopedii, z przekazów medialnych jako wielką naukowczynię. Nie zgłębiałam wcześniej jej życia, ani osobistego, ani naukowego. Autorka, a jednocześnie córka Marii Curie tą biografią złożyła wielki ukłon, hołd przed matką, jej trudem życia, wielkimi dokonaniami opłaconymi chorobą i zbyt wczesną śmiercią.
Odkrywa wiele osobistych przeżyć i zdarzeń z życia Marii, zaczęła od wczesnego dzieciństwa, poprzez szkołę, pracę guwernantki, studia na Sorbonie, pracę naukową i dydaktyczną. Wzruszająco jest opisane małżeństwo Marii i Piotra Curie, m.in. w takich słowach „ Nie wiem czy, czy dość wyraźnie zdołam ukazać czar tej współpracy genialnej, tego genialnego zaufania i pogody. Wymiany wszystkich myśli – i wielkich, i małych, uwag, rad, którymi nawzajem o każdej godzinie się dzielą, ci nierozłączni, równi sobie umysłem i duszą towarzysze, nigdy niczego jedno drugiemu nie zazdroszcząc, zawsze do głębi jedno drugie podziwiając. Nie wiem, czy umiałam należycie odmalować to ich cudowne koleżeństwo w pracy, które jest może najpiękniejszym wyrazem ich miłości.”
Poznajemy Marię Curie, jako niezwykle skromną, wręcz pokorną przed przeciwnościami losu, zmagającą się w niektórych okresach swego życia z biedą, głodem i chłodem. Wszystko była zdolna znieść w dążeniu do możliwości studiowania na Sorbonie i pracy w laboratorium.
Do końca życia utrzymuje ciepłe i serdeczne stosunki z rodziną i przyjaciółmi w Polsce. Tęskni całe życie za Polską, uczy córki języka polskiego. Stara się mimo mocno obciążającej pracy być dobrą, opiekuńczą matką. Córki wspominają ją jako oddaną ich przyjaciółkę.
Jestem pełna podziwu dla wielkości Marii Curie pod każdym względem.
Książkę bardzo polecam.

„Czyż może być coś bardziej porywającego niż prawa, które rządzą wszechświatem – i cudowniejszego niż umysł ludzki, co je odkrył.”

To jedna z najlepszych biografii, jakie ostatnio czytałam. Znałam naszą Noblistkę ze szkoły, z encyklopedii, z przekazów medialnych jako wielką naukowczynię. Nie zgłębiałam wcześniej jej życia, ani osobistego, ani naukowego. Autorka, a...

Pierwszy raz sięgnęłam po biografię, nie jest to mój ulubiony gatunek literacki. Życie Marii-Curie opisuje jej młodsza córka Ewa. Jakaż to była dla mnie cudowna przygoda, książkę czyta się rewelacyjnie. Całkowicie pochłonęła mnie historia życia tej wspaniałej kobiety, której największą miłością życia była nauka i laboratorium. Ileż ona miała "rzucanych kłód pod nogi" przez całe swoje życie, ale robiła to co kochała najbardziej. Gorąco polecam, na pewno nikogo nie rozczaruje ta pozycja.

Pierwszy raz sięgnęłam po biografię, nie jest to mój ulubiony gatunek literacki. Życie Marii-Curie opisuje jej młodsza córka Ewa. Jakaż to była dla mnie cudowna przygoda, książkę czyta się rewelacyjnie. Całkowicie pochłonęła mnie historia życia tej wspaniałej kobiety, której największą miłością życia była nauka i laboratorium. Ileż ona miała "rzucanych kłód pod nogi"...

Książka przez, którą się płynie! Czytało się wspaniale. Poznając jej historię, dziwię się, że w szkole tak mało się mówi o Marii, a to przecież nasz narodowy Skarb. Ostatnie strony wycisnęły ze mnie łzy… “wszystko straciliśmy”…

Książka przez, którą się płynie! Czytało się wspaniale. Poznając jej historię, dziwię się, że w szkole tak mało się mówi o Marii, a to przecież nasz narodowy Skarb. Ostatnie strony wycisnęły ze mnie łzy… “wszystko straciliśmy”…